NOTES
Observaties, beschouwingen en overpeinzingen der vogelfotografie in de achtertuin. / Observations, reflections and contemplations of bird photography in the backyard.
Note no. 1
en de
vorm
/
De titel van dit fotowerk luidt: Ist Friedrich zu Hause? Er lijkt een onpeilbare zwarte diepte aanwezig in het werk, een afgrond. Het alom bekende ronde invlieggat in een standaard vogelhuisje is hier opgeblazen tot een overdreven grootte. Maar wie of wat is deze duistere Friedrich nu eigenlijk? Friedrich lijkt hier de denkbeeldige vriend van een roodborstje wat eind maart in 2023 herhaaldelijk op bezoek kwam bij een van de abstracte vogelhuizen die in de achtertuin staan bij kunstenaar Hans van Asch.
Huist er een Friedrich in dit zwarte gat? Friedrich is natuurlijk geen bestaande vogel maar een verwijzing naar de filosoof Friedrich Nietzsche of de Duitse schilder Caspar David Friedrich.
In de titel van deze foto stelt het roodborstje een vraag aan het zwarte gat, namelijk: ‘is Friedrich thuis?’ Je voelt echter dat er niemand aanwezig is maar toch is daar de hoopvolle verwachting dat er iets is. Zou de vogel zich afvragen of er werkelijk niets is, of hoopt hij dat er toch nog iets zinvols verborgen ligt in deze gitzwarte leegte? Nihilisme alom. We proberen hier een artistieke intellectuele verhandeling te starten over de inhoud vanuit het vogelperspectief maar natuurlijk is het de worm die hier bepalend is. Van Asch lokt de vogels namelijk met meelwormen die hij verstopt in zijn opstellingen op strategische plekken teneinde de vogel daar te krijgen waar hij hem hebben wil.
In wezen zijn er twee soorten wormen (de worm als zichzelf even niet meegerekend). Namelijk de worm voor de vogel en de worm voor de kijker. De kijker wil namelijk ook een worm. De kijker heeft een geestelijke honger en zoekt zingeving in de kunst. Maar is die er wel? Wat is de zin van kunst?
De zingeving in het hedendaagse kunstklimaat lijkt zich vooral te
manifesteren in educatieve en sociale projecten die een relatie hebben met klimaat, gender, identiteit, politiek en met ouderen in verzorgingshuizen. De kunstenaar wordt hier gedegradeerd of gepromoveerd in zijn rol, een en ander afhankelijk van de persoonlijke visie. Voor een kunstenaar die meer zoekt naar een intrinsieke waarde van kunst blijven deze thema’s meer op de achtergrond. In tegenstelling tot al deze huidige zingevingen lijkt Van Asch meer te pleiten voor een soort van retro modernisme. Een mooie uitspraak in deze context is van de componist Igor Stravinsky namelijk dat de kunst alleen zichzelf kan uitdrukken en
niets meer. Er zijn wetten en regels die je kunt gebruiken om dit te bewerkstelligen. Muziek heeft tools en gereedschappen om deze universele schoonheid te ordenen, aldus Stravinsky. In het werk van Van Asch bekommeren de vogels zich niet over de artistieke inhoud. Zij willen hun worm en wij, de beschouwers, wij willen onze worm.
< terug naar pagina
[ The worm and the artform – The title of this photographic work reads: Ist Friedrich zu Hause? There seems to be an unfathomable black depth present in the work, an abyss. The widely known round entrance hole in a standard birdhouse is here blown up to an exaggerated size. But who or what really is this dark Friedrich? Friedrich here seems to be the imaginary friend of a robin which repeatedly visited one of the abstract birdhouses that stand in the backyard of artist Hans van Asch at the end of March in 2023.
Is there a Friedrich living in this black hole? Friedrich, of course, is not an existing bird but a reference to the philosopher Friedrich Nietzsche or the German painter Casper David Friedrich.
In the title of this picture, the robin asks the black hole a question, namely, ‘is Friedrich at home?’ You sense, however, that no one is there but still there is the hopeful expectation that something is there. Would the bird wonder if there is really nothing there, or does the bird hope that there is something meaningful hidden in this pitch-black void after all? Nihilism all around. We are trying here to start an artistic intellectual discourse on content from the bird’s perspective but of course it is the worm that is decisive here. Indeed, Van Asch lures the birds with mealworms that he hides in his setups in strategic places in order to get the bird where he wants it.
There are essentially two kinds of worms (not counting the worm as itself). Namely the worm for the bird and the worm for the viewer. In fact, the viewer also wants a worm. The viewer has a spiritual hunger and seeks meaning in art. But is there any? What is the meaning of art?
Meaning in the contemporary art climate seems to manifest itself mainly in educational and social projects that relate to climate, gender, identity, politics and to the elderly in nursing homes. Here the artist is demoted or promoted in his role, all depending on personal vision.
For an artist looking more for an intrinsic value of art, these themes remain more in the background. In contrast to all these current senses, Van Asch seems to be arguing more for a kind of retro modernism.
Indeed, a beautiful statement in this context is by the composer Igor Stravinsky that art can only express itself and nothing more. There are laws and rules you can use to accomplish this. Music has tools and tools to order this universal beauty, according to Stravinsky.
If you preach this today, curators think you were born a century too late. In Van Asch’s work, the birds don’t care about artistic content. They want their worm and we, the viewers, we want our worm. ]
Note no. 1
en de
vorm
/
De titel van dit fotowerk luidt: Ist Friedrich zu Hause? Er lijkt een onpeilbare zwarte diepte aanwezig in het werk, een afgrond. Het alom bekende ronde invlieggat in een standaard vogelhuisje is hier opgeblazen tot een overdreven grootte. Maar wie of wat is deze duistere Friedrich nu eigenlijk? Friedrich lijkt hier de denkbeeldige vriend van een roodborstje wat eind maart in 2023 herhaaldelijk op bezoek kwam bij een van de abstracte vogelhuizen die in de achtertuin staan bij kunstenaar Hans van Asch.
Huist er een Friedrich in dit zwarte gat? Friedrich is natuurlijk geen bestaande vogel maar een verwijzing naar de filosoof Friedrich Nietzsche of de Duitse schilder Caspar David Friedrich.
In de titel van deze foto stelt het roodborstje een vraag aan het zwarte gat, namelijk: ‘is Friedrich thuis?’ Je voelt echter dat er niemand aanwezig is maar toch is daar de hoopvolle verwachting dat er iets is. Zou de vogel zich afvragen of er werkelijk niets is, of hoopt hij dat er toch nog iets zinvols verborgen ligt in deze gitzwarte leegte? Nihilisme alom. We proberen hier een artistieke intellectuele verhandeling te starten over de inhoud vanuit het vogelperspectief maar natuurlijk is het de worm die hier bepalend is. Van Asch lokt de vogels namelijk met meelwormen die hij verstopt in zijn opstellingen op strategische plekken teneinde de vogel daar te krijgen waar hij hem hebben wil.
In wezen zijn er twee soorten wormen (de worm als zichzelf even niet meegerekend). Namelijk de worm voor de vogel en de worm voor de kijker. De kijker wil namelijk ook een worm. De kijker heeft een geestelijke honger en zoekt zingeving in de kunst. Maar is die er wel? Wat is de zin van kunst?
De zingeving in het hedendaagse kunstklimaat lijkt zich vooral te manifesteren in educatieve en sociale projecten die een relatie hebben met klimaat, gender, identiteit, politiek en met ouderen in verzorgingshuizen. De kunstenaar wordt hier gedegradeerd of gepromoveerd in zijn rol, een en ander afhankelijk van de persoonlijke visie. Voor een kunstenaar die meer zoekt naar een intrinsieke waarde van kunst blijven deze thema’s meer op de achtergrond. In tegenstelling tot al deze huidige zingevingen lijkt Van Asch meer te pleiten voor een soort van retro modernisme. Een mooie uitspraak in deze context is van de componist Igor Stravinsky namelijk dat de kunst alleen zichzelf kan uitdrukken en niets meer. Er zijn wetten en regels die je kunt gebruiken om dit te bewerkstelligen. Muziek heeft tools en gereedschappen om deze universele schoonheid te ordenen, aldus Stravinsky. In het werk van Van Asch bekommeren de vogels zich niet over de artistieke inhoud. Zij willen hun worm en wij, de beschouwers, wij willen onze worm.
[ The worm and the artform – The title of this photographic work reads: Ist Friedrich zu Hause? There seems to be an unfathomable black depth present in the work, an abyss. The widely known round entrance hole in a standard birdhouse is here blown up to an exaggerated size. But who or what really is this dark Friedrich? Friedrich here seems to be the imaginary friend of a robin which repeatedly visited one of the abstract birdhouses that stand in the backyard of artist Hans van Asch at the end of March in 2023.
Is there a Friedrich living in this black hole? Friedrich, of course, is not an existing bird but a reference to the philosopher Friedrich Nietzsche or the German painter Casper David Friedrich.
In the title of this picture, the robin asks the black hole a question, namely, ‘is Friedrich at home?’ You sense, however, that no one is there but still there is the hopeful expectation that something is there. Would the bird wonder if there is really nothing there, or does the bird hope that there is something meaningful hidden in this pitch-black void after all? Nihilism all around. We are trying here to start an artistic intellectual discourse on content from the bird’s perspective but of course it is the worm that is decisive here. Indeed, Van Asch lures the birds with mealworms that he hides in his setups in strategic places in order to get the bird where he wants it.
There are essentially two kinds of worms (not counting the worm as itself). Namely the worm for the bird and the worm for the viewer. In fact, the viewer also wants a worm. The viewer has a spiritual hunger and seeks meaning in art. But is there any? What is the meaning of art?
Meaning in the contemporary art climate seems to manifest itself mainly in educational and social projects that relate to climate, gender, identity, politics and to the elderly in nursing homes. Here the artist is demoted or promoted in his role, all depending on personal vision.
For an artist looking more for an intrinsic value of art, these themes remain more in the background. In contrast to all these current senses, Van Asch seems to be arguing more for a kind of retro modernism.
Indeed, a beautiful statement in this context is by the composer Igor Stravinsky that art can only express itself and nothing more. There are laws and rules you can use to accomplish this. Music has tools and tools to order this universal beauty, according to Stravinsky.
If you preach this today, curators think you were born a century too late. In Van Asch’s work, the birds don’t care about artistic content. They want their worm and we, the viewers, we want our worm.